(၁) ေအာင္ျမင္သူက ကိုယ့္ကိုယ္ အရင္ေျပာင္းလဲဖို႔သိတယ္။
က်႐ႈံးသူက ေလာကႀကီးကိုပဲ ေျပာင္းလဲခ်င္ခဲ့တယ္။
(၂) ေအာင္ျမင္သူက ေအာင္ျမင္ဖို႔ နည္းလမ္းရွာတယ္။
က်႐ႈံးသူက က်႐ႈံးမႈအတြက္ ဆင္ေျခရွာတယ္။
(၃) ေအာင္ျမင္သူက အခက္အခဲတစ္ခါႀကံဳတိုင္း အခြင့္အေရးတစ္ခုကိုေတြ႔ တယ္။
က်႐ႈံးသူက အခြင့္အေရးတိုင္းမွာ အခက္အခဲကို အရင္ေတြ႔တယ္။
(၄)ေအာင္ျမင္သူက ဒုကၡအခက္အခဲႀကံဳခ်ိန္ တျခားသူလက္ေလ်ာ့ေနာက္ ဆုတ္သြားသည့္တိုင္ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတိုင္ကိုအေရာက္လွမ္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္သူျဖစ္တယ္။
က်႐ႈံးသူက ဒုကၡအခက္အခဲမရွိလည္း ဦးတည္ရာေပ်ာက္ေနသူျဖစ္တယ္။
(၅)ေအာင္ျမင္သူက ေလာကႀကီးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းေစတဲ့အရာဆိုတာ မရွိဘဲေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့လူပဲ ရွိတယ္ဆိုတာကို သိသူျဖစ္တယ္။
က်႐ႈံးသူက အရာတိုင္းကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနသူျဖစ္တယ္။
(၆) ေအာင္ျမင္သူက ကိုယ့္ထက္ေတာ္သူ၊ ထက္ျမက္သူကို ေလးစားအား က်ၿပီးသူတို႔ရဲ႕ေကာင္းကြက္ကို ႀကိဳးစားသင္ယူေလ့ရွိတယ္။
က်႐ံႈးသူက ကိုယ့္ထက္ေတာ္သူ၊ ထက္ျမတ္သူကို မနာလိုမုန္းတီးၿပီး သူတို႔ရဲ႕ဆိုးကြက္ကိုပဲ ရွာေန တတ္တယ္။
(၇) ေအာင္ျမင္သူက အက်င့္သီလကို ပထမ၊ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈကို ဒုတိ ယေနရာထားသူျဖစ္တယ္။
က်႐ႈံးသူက ဆန္႔က်င္စြာနဲ႔ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈေနာက္လိုက္ၿပီး အက်င့္သီလကို ေနာက္ခ်န္ထားသူ ျဖစ္တယ္။
(၈) ေအာင္ျမင္သူက ယံုၾကည္မႈေတြကုိ မျပတ္ေမြးျမဴတယ္။
က်႐ႈံးသူက ယံုၾကည္မႈဆိုတာ ေမြးရာပါဗီဇလို႔ ယံုသူျဖစ္တယ္။
(၉)ေအာင္ျမင္သူက စိတ္ထိခိုက္ဝမ္းနည္းစရာနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ ကုိယ္သင္ယူစရာရွိတာ၊ လုပ္စရာရွိတာေတြကုိ သိမ္းက်ံဳးလုပ္ေနတတ္တယ္။
က်႐ႈံးသူက စိတ္ထိခိုက္ဝမ္းနည္းစရာနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ သက္ျပင္းအခါခါခ်ၿပီး အဲဒီခံစားခ်က္ထဲမွာပဲ ရုန္းမရေအာင္ နစ္ဝင္ေနတတ္တယ္။
(၁ဝ) ေအာင္ျမင္သူအတြက္ အဖိုးတန္ဆံုးအရင္းအႏွီး က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္ တယ္။
က်႐ႈံးသူအတြက္ အႀကီးမားဆံုးမဲြေတမႈက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။
(၁၁) ေအာင္ျမင္သူရဲ႕ စိတ္ထိခိုက္၊ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့ အရာေတြက ျပင္ပေလာက,က လာတာျဖစ္တယ္။
က်႐ႈံးသူရဲ႕ စိတ္ထိခိုက္၊ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့အရာေတြကသူတို႔ အတြင္းစိတ္ထဲက လာတာျဖစ္တယ္။
(၁၂) ေအာင္ျမင္သူက အခြင့္အေရးကို ဖန္တီးတယ္။
က်႐ႈံးသူက အခြင့္အေရးကို ေစာင့္တယ္။
(၁၃) ေအာင္ျမင္သူက ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းကို ျပန္ၾကည့္တတ္တယ္။
က်႐ႈံးသူက ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းကို ျပန္ေလွ်ာက္တတ္တယ္။
Credit:(ဝီလ်ံအာသာဝဒ္)
