လုပ္ငန္းခြင္မွာ တျခားလူေတြနဲ႕ အလုပ္ေတြတြဲလုပ္ရတဲ့အခါ ဘာသတိထားမိလဲဆုိရင္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ပီသတဲ့သူေတြနဲ႕ အလုပ္လုပ္ရတာ သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းတယ္ ဆုိတာပဲ။
သူတုိ႕ေတြဟာ အင္မတန္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသူေတြ ၿဖစ္တယ္။ ေျပာထားတဲ့စကား၊ ေပးထားတဲ့ကတိကို တည္တယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္၊ Integrity ရွိတယ္။ သူတုိ႕ကုိယ္သူတို႕ တာ၀န္ယူတတ္တယ္။ တစ္ဖက္ကုိ ျဖစ္သင့္တာထက္ ပုိၿပီး ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးေတြ မရွိဘူး။ ေလးစားမႈထားတယ္။
ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဆုိတာ ဘာလဲဆုိရင္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ 3 S နဲ႔ ျပည္႔စံုရင္ ပရုိျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။
ပထမ S – Salary (Paid occupation)
အလုပ္တစ္ခုမွာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ဖုိ႔ဆိုရင္ အဲဒီအလုပ္ကေန ကိုယ့္အသက္ေမြးႏုိင္ေလာက္တဲ့ လုပ္ခလစာ ရရလိမ့္မယ္။ အဲဒါမွပဲ ကုိယ့္အခ်ိန္၊ ခြန္အား၊ ပညာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စို္က္ထုတ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယ S – Skill (Specialized skill or knowledge to meet technical standard)
ဆရာ၀န္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ ကားစက္ျပင္ဆရာ၊ အဆုိေတာ္၊ ယာဥ္ေမာင္း၊ ပန္းရံဆရာ စသျဖင့္ ကုိယ့္သက္ဆုိင္ရာ အလုပ္ေတြမွာ ရွိကုိရွိရမယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကၽြမ္းက်င္မႈမ်ိဳး ရွိထားဖုိ႔ လိုတယ္။ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ပီသတဲ့သူဟာ သူ႕အလုပ္မွာ ကၽြမ္းက်င္သထက္ ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ လုုပ္တယ္။ အထူးခၽြန္ဆံုး မဟုတ္ေတာင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံခ်ိန္စံညႊန္းကို မီေအာင္ေတာ့ အားထုတ္တယ္။
ေနာက္ဆံုး S ကေတာ့ – Self-control (To meet ethical standard)
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္စြမ္းပဲ။ ဒီအပုိင္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေတြမွာ အလိုအပ္ဆံုးအပုိင္းလုိ႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။
ထိန္းသိမ္းမယ္ဆုိေတာ့ ဘာေတြကို ထိန္းသိမ္းရမွာလဲ။ ၃ခ်က္ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ပထမအခ်က္ – စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကုိ ထိန္းသိမ္းရပါမယ္။
အဆုိေတာ္ျဖစ္လာရင္ အသံကုိ ထိခုိက္ေစမယ့္ အစားအေသာက္ေတြ ဘယ္ေလာက္စားခ်င္စားခ်င္ ေရွာင္ရမယ္။
ကုိယ္က ၀န္ေဆာင္မႈေပးသူ ျဖစ္ေနရင္ ကုိယ့္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ညစ္စရာေတြ ရွိေနရွိေန၊ Customer ကုိ အခ်ိဳသာဆံုး ဆက္ဆံႏုိင္ရမယ္။ တစ္ဖက္က ေဒါသနဲ႔ Complain လုပ္ေနဦးေတာ့၊ စိတ္ကို အတည္ၿငိမ္ဆံုး ထားၿပီး တံု႕ျပန္ေျပာဆုိႏုိင္ရမယ္။
ကိုယ္က ဆရာ၀န္ျဖစ္ေနရင္ ကုိယ္အမုန္းဆံုးလူတစ္ေယာက္ ေသခါနီးဆဲဆဲ အေျခအေနနဲ႕ ကိုယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့အခါ အေကာင္းဆံုးကုသမႈေတြ ေပးႏုိင္ရပါမယ္။
ေနာက္တစ္ခု – အလုပ္နဲ႕ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ခြဲျခားရပါမယ္။
ဒီအပုိင္းက ေျပာမယ္ဆုိ ေျပာစရာေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္။
အိမ္က ခံစားခ်က္ေတြ အလုပ္ကို သယ္လာတာ၊ ကိုယ္ေရးကုိယ္တာကိစၥတစ္ခုခုေၾကာင့္ အလုပ္ကို အၿမဲေနာက္က်ေနတာ၊ အလုပ္မွာ စြမ္းေဆာင္ရည္ထက္ ကုိယ့္အၾကိဳက္ ဘယ္ေလာက္သိလဲ၊ ကုိယ္ခုိင္းတာ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးသလဲ ဆုိတာနဲ႕ အကဲျဖတ္ အမွတ္ေပးေနတာ၊ ဒါေတြဟာ ပရုိမပီသတဲ့ အျပဳအမူမ်ားပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခု၊ ပရုိပီသခ်င္တယ္ဆုိရင္ ရသင့္ရထုိက္တာ ပိုၿပီး မယူမိေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏုိ္င္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။
အလုပ္မွာ ကုိယ္က သူ႕အထက္က ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာဟာ ကုိယ့္ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာအလုပ္ေတြ သူ႕ေခၚခုိင္းလုိ႔ ရတယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
အစက သေဘာတူထားတာ ဒါေတြ၊ ဒါေတြလုပ္ေပးဖုိ႔ပဲ ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဟုိဟာေလး လုပ္ေပးပါဦး၊ ဒါေလး Request လုပ္တာပါ စသျဖင့္ ျဖစ္လာတယ္။
ေနာက္ မယူသင့္မယူထုိက္တဲ့ ခံစားခြင့္ေတြကို ေရွာင္ဖုိ႔ေပါ့။ မီဒီယာသမားေတြဟာ အဖြ႔ဲအစည္းတခုခုဆီက တံစုိးလက္ေဆာင္ ယူခြင့္မရွိပါဘူး၊ ေရးသားေဖာ္ျပမႈေတြ ဘက္လုိက္မိမွာကို ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႕ပါ။ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ ကုိယ့္ကုန္ပစၥည္း ေရာင္းရရင္ ၿပီးေရာ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ အစုိးရအဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႕လည္း လက္သင့္ရာ စားေတာ္ေခၚ လုပ္လို႔ မရပါဘူး။
ေျပာရရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ကၽြမ္းက်င္မႈ ရွိေနပါေစ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္စြမ္းမရွိရင္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္သလို၊ ေအာင္ျမင္မႈကို ေရရွည္ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ဖုိ႔လည္း ခက္ပါတယ္။
ပရုိပီသဖုိ႔ဟာ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ဖြဲ႕စည္းပံု၊ ကၽြမ္းက်င္မႈပါရမီ၊ စတဲ့အခ်က္ေတြမွာ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမေနတဲ့ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္း ဘာလို႔ ဒီလိုအဆင့္အတန္းထိ ေရာက္ႏုိင္ခဲ့သလဲ။ အဓိကကေတာ့ ပရုိပီသမႈေၾကာင့္ပါပဲ။ တျခားဥပမာေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ျပည္႕တန္ဆာေတာင္မွ ပရုိပီသတဲ့ ျပည္႕တန္ဆာက ဧည္႕သည္ပိုရပါတယ္။
တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္စဥ္းစားၾကည္႔ပါ။ ပရုိမပီသတဲ့ ဆရာနဲ႕ စာသင္ဖူးလား၊ ပရုိမပီသတဲ့ ဆရာ၀န္နဲ႕ ေဆးကုဖူးလား၊ ပရိုမပီသတဲ့ ၀ပ္ေရွာ့ဆရာဆီမွာ ကားျပင္ဖူးလား၊ ပရုိမပီသတဲ့ ေဘာ့စ္တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ အလုပ္လုပ္ဖူးလား၊ ပရုိမပီသတဲ့ အစိုးရနဲ႕ေရာ ၾကံဳဖူးလား။ သိပ္စိတ္ညစ္စရာ ေကာင္းတာ သတိထားမိပါလိမ့္မယ္။
ခင္မင္ရတဲ့ ညီငယ္တစ္ေယာက္က ေရဒီယုိအင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ေျဖပါတယ္။ ငယ္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေငြစုတာထက္ ယံုၾကည္မႈ စုတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ တဲ့။
ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ပီသေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။ ဒါဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႕ အလုပ္တြဲလုပ္ရတဲ့သူတုိင္းဆီက ‘ဒီလူဟာ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့သူ၊ သူနဲ႕တြဲလုပ္ရတာ သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာရတယ္’ ဆိုတဲ့ တံု႕ျပန္မႈမ်ိဳး ရလာပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီအေၿခအေနဟာ ကုိယ့္ career မွာ ေရွ႕ကို အေ၀းၾကီး ဆက္ေလွ်ာက္လို႔ ရတဲ့ လမ္းမၾကီးတစ္ခုကုိ ခင္းႏုိင္လုိက္တာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။
Source: Dr.Phyo Thiha