အီတလီႏိုင္ငံ၊ ဗင္းနစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ညေနခင္းတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူငယ္ခ်င္း ဂြၽန္တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာဖို႔စိတ္ကူးၿပီး ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဆီ ဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲကိုေရာက္တဲ့အခါ စားပြဲလြတ္တစ္လုံးမြာဝင္ထိုင္ၿပီး ေကာ္ဖီမွာေသာက္ရင္းနဲ႔ စကားစျမည္ေျပာေနခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က စားပြဲမွာဝင္ထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူက စာပြဲထိုးေကာင္ေလးကို လွမ္းေခၚလိုက္ၿပီး ” ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္။
တစ္ခြက္ကို နံရံေပၚကစာရင္းထဲ ထည့္လိုက္ပါ” လို႔ မွာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လည္း သူ႔မွာတဲပုံကို စိတ္ဝင္တစားေစာင့္ၾကည့္ေနမိၾကပါတယ္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေကာင္တာမွာ ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္အတြက္က်သင့္ေငြကိုရွင္းၿပီး တစ္ခြက္ကိုကိုင္ရင္း ျပန္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူထြက္သြားၿပီးေနာက္ ဆိုင္ရွင္က ေကာ္ဖီတစ္ခြက္လို႔ေရးထားတဲ့စာ႐ြက္ေလးကို နံရံေပၚမွာ ကပ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ဝင္တစားေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္း ဆိုင္ထဲကို အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးဝင္လာၿပီး “ေကာ္ဖီ(၃)ခြက္။ (၂) ခြက္ပဲေပးပါ။
တစ္ခြက္ကို နံရံစာရင္းထဲထည့္လိုက္” လို႔ေျပာၿပီး ေကာ္ဖီ(၃)ခြက္စာ က်သင့္ေငြရွင္းၿပီး ေကာ္ဖီ(၂) ခြက္ယူကာ ျပန္ထြက္သြားၾကျပန္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ဆိုင္ရွင္ဟာ အရင္တစ္ေခါက္လိုပဲ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္လို႔ေရးထားတဲ့စာ႐ြက္ေလးကို နံံရံေပၚမွာကပ္လိုက္ျပန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း နားမလည္စြာနဲ႔ ဆက္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း က်သင့္ေငြရွင္းၿပီး ဆိုင္ထဲကေနထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ရက္နည္းနည္းၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဂြၽန္ဟာ အဲဒီထူးဆန္းတဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း စကားစျမည္ေျပာေနတုန္းမွာ အဝတ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္းဝတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ ဆိုင္ထဲဝင္လာတာေတြ႕လိုက္ပါတယ္။
အဲဒီလူဟက ေငြရွင္းကာင္တာကို တန္းတန္းမတ္မတ္သြားၿပီး “ကြၽန္ေတာ္ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လို႔။ နံရံစာရင္းထဲက ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္တိုက္လို႔ရႏိုင္မလား “လို႔ ေမးပါတယ္။
ဆိုင္ရွင္က “ရပါတယ္ခင္ဗ်” ဆိုၿပီး တေလးတစားနဲ႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေပးလိုက္တဲ့ေနာက္ လူႀကီးဟာ ေကာ္ဖီခြက္ကိုယူၿပီး ဆိုင္ျပင္ကိုျပန္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လုံး အံ့ၾသေနၾကတုန္းမွာပဲ ဆိုင္ရွင္ျဖစ္သူဟာ နံရံေပၚမွာကပ္ထားတဲ့ စာ႐ြက္ေလးေတြထဲက စာ႐ြက္ေလးတစ္ခုကိုျဖဳတ္လိုက္ၿပီး အနားကအမႈိက္ပုံးထဲကို ထည့္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လုံး ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အစီအစဥ္ေလးကို သေဘာေပါက္လိုက္ၾကပါတယ္။
ဆိုင္ရွင္က ေကာ္ဖီလာဝယ္တဲ့သူေတြ ပိုဝယ္ၿပီးလႉခဲ့တဲ့ေကာ္ဖီခြက္ေရကို စာ႐ြက္ေလးေတြနဲ႔ နံရံေပၚမွာကပ္ေပးထားၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေကာ္ဖီဝယ္ဖို႔ ေငြမပါတဲ့၊ ေငြမရွိတဲ့ ဘယ္သူမဆို နံရံေပၚကေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုၿပီး ေသာက္လို႔ရႏိုင္တဲ့ ခ်စ္စဖြယ္အေလ့အထေလးပါပဲ။
ဒီအေၾကာင္းအရာကနေပးခ်င္တဲ့အသိေက ျပန္ရလာမယ့္အက်ိဳးအျမတ္ကို မေမွ်ာ္မွန္းဘဲလႉတာမ်ိဳးက ပိုၿပီးေတာ့မြန္ျမတ္တယ္လို႔ စာေရးသူကေတာ့ယူဆမိတဲ့အေၾကာင္းပါ။
အခုဇာတ္လမ္းထဲက ေကာ္ဖီဆိုင္လိုမ်ိဳးဆိုင္ေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္လာဖို႔ကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
အခုဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ Food Box လို ဘယ္သူမဆိုအခမဲ့စားႏိုင္ေအာင္ လႉဒါန္းတာေတြရွိေနပါၿပီ။
အေရးႀကီးတာတစ္ခုက ေစတနာကိုအရင္းျပဳတဲ့လႉဒါန္းမႈပဲျဖစ္သင့္ၿပီး အလႉခံသူကလည္း မေတာ္ေလာဘမထားဘဲ စည္းကမ္းတက်နဲ႔ လိုသေလာက္သာ အကူအညီယူမယ္ဆိုရင္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အစီစဥ္ေလးေတြကို အခုထက္ပိုၿပီး ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။
Source : Yoyarlay
