တစ္ခါက သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္က ၀န္ထမ္းေလွ်ာ့ရာမွာ ပါ၀င္သြားခဲ့ၿပီး အလုပ္ကို ဆံုးရႈံးလိုက္ရပါတယ္။
သူဟာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္တစ္ခုကို ရွာေဖြၿပီး ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ရံုးေစ(ပ်ာတာ)အလုပ္ေခၚေနတာကို ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္မရွိရင္ မျဖစ္ေတာ့တဲ့အေျခအေနေၾကာင့္ ရံုးေစအလုပ္ကိုပဲ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အလုပ္အင္တာဗ်ဴးသြားေျဖဆိုတဲ့အခါ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူက စစ္ေဆးမႈတစ္ခု ေမးပါတယ္။သူကလည္း စစ္ေဆးမႈကို ေအာင္ျမင္စြာ ေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မန္ေနဂ်ာက-
“ခင္ဗ်ားကို အလုပ္ခန္႔လိုက္ၿပီ။ အခု အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လိုအပ္တဲ့အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြ ပို႔ေပးလို႔ရေအာင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အီးေမးလ္လိပ္စာေပးပါ”
အမ်ိဳးသားက “ဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကြန္ပ်ဴတာလည္းမရွိပါဘူး။ အီးေမးလ္လိပ္စာလည္း မရွိပါဘူး” လို႔ ျပန္ေျဖတဲ့အခါ
“ဘာ၊ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ အီးေမးလ္လိပ္စာေလးေတာင္ မရွိဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားဆိုတာ မရွိသလိုပဲ။ အီးေမးလ္လိပ္စာ မေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကို အလုပ္မခန္႔ႏိုင္ဘူး” လို႔ မန္ေနဂ်ာက ေျပာဆိုၿပီး အလုပ္ခန္႔ဖို႔ ျငင္းပယ္လိုက္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားဟာ အလုပ္လည္းမရတဲ့အတြက္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႕မွာ ရွိသမွ် လက္က်န္ေငြကို စစ္ေဆးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေဒၚလာ ၂၀ ခန္႔ ရွိေနပါတယ္။ သူက ခဏေလာက္ ထိုင္ၿပီး စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါမွာ အႀကံတစ္ခု ရလာခဲ့ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕လက္က်န္ေငြ ေဒၚလာ ၂၀ ကို ကိုင္ၿပီး လက္ကားေစ်းႀကီးတစ္ခုကို သြားပါတယ္။ ေဒၚလာ ၂၀ ကို အရင္းျပဳၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြကို ၀ယ္ယူကာ ရပ္ကြက္ထဲမွာ တစ္အိမ္ဆင္းတစ္အိမ္တက္ လိုက္ေရာင္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ညေနေရာက္တဲ့အခါမွာ ၀ယ္လာတဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ အားလံုးကုန္သြားၿပီး အျမတ္အစြန္းလည္း ေတာ္ေတာ္က်န္တာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလို ေရာင္း၀ယ္မႈနည္းလမ္းနဲ႔ ၀င္ေငြရွာႏိုင္တာကို သူသေဘာေပါက္သြားၿပီး ေန႔တိုင္းမနက္ေစာေစာမွာ လက္ကားေစ်းႀကီးကိုသြားၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ၀ယ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔လံုး ၿမိဳ႕ထဲမွာ လိုက္ေလွ်ာက္ေရာင္းၿပီး ၀င္ေငြရွာပါေတာ့တယ္။
သူဟာ ေန႔တိုင္းအလုပ္ကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္သလို စိတ္ကူးသစ္ေတြေပါင္းစပ္ၿပီး ဇြဲအျပည့္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ (၅)ႏွစ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္ သြား၀ယ္ၿပီး အိမ္ပါက္ေစ့လိုက္ေရာင္းစရာမလိုေတာ့ပဲ ၀န္ထမ္းေတြ ခန္႔ထားႏိုင္ၿပီး ကုန္ပစၥည္းအမွာစာေတြကို ကားေတြနဲ႔ လိုက္ပို႔ေပးတဲ့ လက္လီအေရာင္းလုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုကို တည္ေထာင္ထားႏိုင္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ရက္မွာေတာ့ သူ႔မိသားစုတစ္ခုလံုးအတြက္ အသက္အာမခံထားရွိဖို႔ အာမခံကိုယ္စားလွယ္ကို ဆက္သြယ္လိုက္ပါတယ္။ အားလံုးတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး အာမခံကိုယ္စားလွယ္က အခ်က္အလက္ေတြ ပို႔ေပးဖို႔အတြက္ အီးေမးလ္လိပ္စာေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့အခါ -
“က်ဳပ္မွာ အီးေမးလ္လိပ္စာ မရွိဘူးဗ်”
အာမခံကိုယ္စားလွယ္က အရမ္းအံ့ၾသသြားၿပီး -
“ခင္မ်ားမွာ အီးေမးလ္မရွိတာေတာင္မွ အခုလိုေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးကို တည္ေထာင္ထားႏိုင္တယ္။ အီးေမးလ္သာရွိရင္ ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္လာမလဲဆိုတာ စိတ္ကူးမိရဲ႕လား”
လုပ္ငန္းရွင္အမ်ိဳးသားက တစ္ခ်က္ေတြၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္တာက -
“က်ဳပ္မွာသာ အီးေမးလ္လိပ္စာရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ရုံးေစ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနမွာေပါ့”
သင္ခန္းစာ ။ ။ ဘ၀မွာ လိုခ်င္တာကို မရလို႔လည္း စိတ္မပ်က္သြားပါနဲ႔။ မရွိတာေတြအတြက္လည္း အားမငယ္ပါနဲ႔။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို လံုး၀မစြန္႔လႊတ္ပဲ ေရွ႕ဆက္ႀကိဳးစားပါ
Source: Gentleman Magazine
