ကေလးေတြရဲ႕အနာဂတ္ဟာ မိဘေတြရဲ႕လက္ထဲမွာပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္ၾကီးလာရင္
ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ ထိန္းသိမ္းခဲ့တဲ့ မိဘေတြနဲ႔ အမ်ားၾကီးဆိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိဘမ်ားအေနနဲ ့ ကိုယ့္သားသမီး ဝါသနာမပါတဲ့ အရာကိုေတာ့ အတင္းလုပ္ခိုင္းလို့မရပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဟာမိမိဝါသနာမပါတဲ့နယ္ပယ္မွာ ဘယ္လိုမွစိတ္ဝင္စားမႈရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ဝင္စားမႈမရွိတဲ့ အတြက္ သင္ယူမႈပိုင္းမွာအားနည္းလာတတ္ပါတယ္။ သင္ယူမႈပိုင္းမွာအားနည္းလာတဲ့ အတြက္ တက္ေျမာက္မႈပိုင္းမွာ ပါ အားနည္းလာပါလိမ့္္မယ္။
လူႏွစ္မ်ဳိး႐ွိတယ္။ ငယ္စဥ္တည္းက ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္္တယ္ဆိုတာကို တန္းသိေနတဲ့ လူမ်ဳိးနဲ႔ ကိုယ္ဝါႆနာပါရာကို လိုက္႐ွာေနတဲ့ လူမ်ဳိးပါ။
အခုေခတ္မွာ ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ ငယ္ငယ္တည္းကသိတဲ့ လူက႐ွားပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္ခ်င္မွန္းမသိ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္ေနတတ္္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္တကယ္ဝါႆနာပါတာ လိုက္ျပီး႐ွာေဖြရတယ္။ ကိုယ့္ရဲ ့ဝါသနာအစစ္မွန္ကဘာလဲဆိုတာသိဖို ့အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။
ပထမလူမ်ဳိးေတြၾကေတာ့ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာတစ္ခုေပၚမွာ စိတ္ကိုညြန္႔ေနတာ။ အျခားလူေတြ ဘယ္ေလာက္တားတား သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ေအာင္လုပ္သူေတြေပါ့။ ဒုတိယလူမ်ဳိးေတြက်ေတာ့ ကိုယ္ဘာကို စိတ္ဝင္စားလဲလုိက္႐ွာေနရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္ျပီး ပုိက္ဆံေနာက္လုိက္ရတာေတြ ႐ွိပါတယ္။ ပိုက္ဆံေနာက္လိုက္ေတာ့ အလုပ္တစ္ခုက ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတာ ထက္ ပိုက္ဆံရျပီးေရာ လုပ္ေနရတာမ်ားတယ္။ ပိုက္ဆံေနာက္လိုက္ရတဲ့အခါ လူကမေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ ၾကာရင္ ျငီးေငြ႔လာလိမ့္မယ္။ ၿငီးေငြ ့လာတဲ့အခါ ဒီအလုပ္မွာ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ဖို ့ခက္ခဲလာပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ငယ္စဥ္တည္းက မိဘေတြ ထိန္းေက်ာင္းမႈနဲ႔အမ်ားၾကီး သက္ဆုိင္ပါတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာသိတဲ့ ကေလးဆို မိဘေတြက support လုပ္ေပး႐ံုပါပဲ။ ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္းမသိတဲ့
ကေလးကိုၾကေတာ့ မိဘေတြက လိုက္ထိေတြ႔ေပးရပါတယ္။ သူစိတ္ဝင္စားတာေလးက ဘာမ်ားျဖစ္မလဲဆိုျပီး လိုက္ထိေတြ႔ေပးရင္းက ႐ွာေတြ႔သြားတဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕Goal တစ္ခုက လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚေရာက္သြားပါတယ္။
ဝါႆနာပါတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ေနသေရြ႔ ကုန္သြားတဲ့ပုိက္ဆံေတြ ၊အခ်ိန္ေတြဟာ ေပးဆပ္ရက်ဳိးနပ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈကို အျမန္႐ွာေတြ႔ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းပါပဲ။
source; trend.com.mm