Harland David Sanders ရဲ႕ အသက္ ၅ ႏွစ္သားေလးမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ဖခင္ ဆံုးရႈံးလိုက္ရပါတယ္။ သူရဲ႕ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္မွာ စီးပြားေရ မေျပလည္မႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရတယ္။
အသက္ ၁၇ ႏွစ္မွာ အလုပ္ ၄ ခုျပဳတ္ခဲ႔တယ္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ အဆင္မေျပမႈၾကားမွာ အျမဲရုန္းကန္ရတယ္။
အသက္ ၁၈ ႏွစ္ကေန ၂၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ သူဟာ မီးရထားလက္မွတ္ေရာင္းသူအျဖစ္ အလုပ္လုပ္တယ္။ မိသားစု စားမေလာက္တဲ့အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ သူအလုပ္ကေနထြက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ အစိုးစစ္တပ္ထဲဝင္ဖို႔ စာေမးပြဲေတြေလၽွာက္တယ္။ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ဥပေဒေက်ာင္းဝင္ခြင့္ ေလၽွာက္တယ္ အျမဲတမ္းလိုလိုျငင္းပယ္ခံရတယ္။
အဲဒီေနာက္ သူဟာ အာမခံကုမၸဏီတစ္ခုမွာ အေရာင္းစာေရးဝင္လုပ္တယ္ မေအာင္ျမင္ဘူး။ အသက္ ၁၉ ႏွစ္မွာ သမီးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားျပီး ဖခင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ မိသားစုတစ္စုျဖစ္လာျပီ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ ေငြေၾကးအဆင္မေျပမႈေတြေၾကာင့္ Mr. Colonel Sanders အသက္ ၂၀ မွာပဲ သူ႔ဇနီးက သမီးေခၚျပီး သူ႔ကိုထားခဲ႔ကာ အိမ္ကေန သူနဲ႔ ေဝးရာ ေနရာကို ထြက္သြားတယ္။
Sanders ဟာ ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးမေျပလည္မႈဒဏ္ကို အလူးအလဲခံစားရင္း သူ႔ဘဝကိုလည္း အရႈံးမေပးခဲ့တဲ့ ေလာကဓံရဲ႕ ရုိက္ခ်က္ေတြၾကား အဂၢသတၱိရွိရွိ ရင္ဆိုင္ရဲသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ ေသးေသးေလးတစ္ဆိုင္မွာ ပန္းကန္ေဆးသမားဘဝကို နွစ္ရွည္လုပ္ျပီးေနာက္ သူဟာ စားေသာက္ဆိုင္ေလးရဲ႕ စဖိုအကူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။
အနည္းငယ္အဆင္ေျပယုံနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ သမီးေလးနဲ႔ သူ႔ဇနိီးကို သူ႔အေမဆီက ျပန္ေခၚဖို႔ၾကိဳးစားရင္း သူ႔မိန္းမကို အိမ္ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အသက္ ၆၅ မွာ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ အလုပ္က အနားယူခိုင္းခဲ့တယ္။ သူအလုပ္က အနားယူတဲ့ ေနာက္ဆံုးရက္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အစိုးရကေပးတဲ့ ၁၀၅ ေဒၚလာ ခ်က္လက္မွတ္တစ္ေစာင္ေလး ရလာတယ္။ ခ်က္လက္မွတ္တစ္ေစာင္ကို နားမလည္စြာၾကည့္ရႈရင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဝမ္းနည္းလားမိတယ္။ ဒါ ငါ့အသုံးစရိတ္ကို ငါမရွာေဖြႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲဆိုျပီး စိတ္ဓါတ္အၾကီးအက်ယ္ က်ဆင္းခဲ့တယ္။
အဲဒါနဲ႔ Harland ဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ခဲ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ငါ့မွာ ရႈံးနိမ့္မႈေတြ အရမ္းမ်ားတယ္ အျမဲတမ္း က်ရႈံးျခင္းေတြ ရင္ဆိုင္ရတယ္။ ငါ ဒီေလာကၾကီးမွာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ မထိုက္တန္ေတာ့ ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယူဆလာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ေသတန္းစာတစ္ေစာင္ေရးဖို႔ သူဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။
ဒါေပမဲ႔ သူတကယ္ေရးမိတာက သူလုပ္ႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ အေၾကာင္းေတြ သူလုပ္ဖူးခဲ့တဲ့အရာေတြ ခ်ေရးျဖစ္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့ Sanders ဟာ အေတြးတစ္ခ်ိဳ ့ဝင္ေရာက္လာတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ျပီးေလ့လာဆန္းစစ္မိေနတယ္။ ျပီးေတာ့ အထပ္ထပ္အခါခါ စဥ္းစားမိတာက သူ မလုပ္ရေသးတဲ့အရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနေသးတယ္ဆိုတာပဲ။ အဲ့ဒီအရာထဲကမွ သူအေကာင္းဆုံးလုပ္နွိင္တဲ့အရာကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူလုပ္ႏိုင္တာ အခ်က္အျပဳတ္ ကၽြမ္းတယ္ေလ။ အဲ့ဒီေနာက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်က္ျခင္းခ်လိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ Colonel ဟာ အစိုးရေပးတဲ့ ပင္စင္စားေငြေၾကးထဲက ၈၇ ေဒၚလာထုပ္သုံးကာ လိုတဲ့ပစၥည္းေတြကိုဝယ္ျခမ္းတယ္။ သူ႔ ကၽြမ္းက်င္အခ်က္အျပဳတ္ထဲကမွ အေကာင္းဆုံးျပဳလုပ္ႏိုင္မယ္ထင္တဲ့ ၾကက္ေၾကာ္တဲ့နည္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျပီး စတင္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့တယ္။
ၾကက္ေၾကာ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ေဆာ့ကို အမ်ားနဲ႔မတူေအာင္ ဖန္တီးတယ္၊ တီထြင္တယ္။ သူနဲ႔ စပ္တူလုပ္မဲ့ ေငြေၾကးျပည့္စုံတဲ့ အေပါင္းအသင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို စပ္တူရွယ္ရွာလုပ္ဖို႔ စည္းရုံးတယ္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္သူကမ်ား သူနဲ႔အတူ လုပ္ခ်င္မွာလည္း ဒီလို အသက္အရြယ္နဲ႔ သူ႔ကို လူအမ်ားက ေသြးရူးတန္းရူးနဲ႔ အသက္ျကီးမွ အလုပ္ေတြ ေလၽွာက္လုပ္တယ္ပဲ ထင္ျမင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူစိတ္မပ်က္ခဲ့ပါဘူး။ စပြန္ဆာေတာင္းတယ္ ေပးမယ့္သူမရွိဘူး။
အဲ့ဒါနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲ Colonel ဟာ အနီးနားမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းနဲ႔လမ္းေဘးတစ္ခ်ိဳ႕မွာ သူရဲ႕ၾကက္ေၾကာ္ကို လိုက္လံေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္အိမ္နီးခ်င္းေတြကိုလည္း တစ္အိမ္တက္ဆင္း အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လိုက္ေရာင္းခ်ခဲ့ပါေသးတယ္။ သူ႔ရဲ ႔ ပထမဆံုး ၾကက္ေၾက္ာေရာင္းရဖို႔ ေလၽွာက္လႊာကို စားေသာက္ကုမဏၰီေတြရဲ႕ အၾကိမ္ 1008 ၾကိမ္ ျငင္းပယ္ခံခဲ႔ရတယ္။
အသက္ 67 ႏွစ္ 1009 ႀကိမ္ေျမာက္မွာပဲ ေငြေၾကးရင္းနွီးေပးမဲ့ စပြန္ဆာရလာတယ္။ ျမိဳ႕ေနရာအနွံ႔မွာ သူ႔ရဲ႕ၾကက္ေၾကာ္ကို လိုက္လံေရာင္းခ်ခဲ့တယ္။ စားသုံးသူေတြလည္း အရသာထူးကဲေကာင္းမြန္ေသာေၾကာင့္ လူတိုင္းပါစပ္ဖ်ားတြင္ Mr. Colonel ရဲ႕ ၾကက္ေၾကာ္ပာာ ေရပန္းစားခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ အသက္ ၈၈ မွာေတာ႔ Mr. Colonel Sanders ဟာ ကန္တာကီ ၾကက္ေၾကာ္အမည္ရွိ (Kentucky Fired Chicken- KFC) KFC ဆိုင္ခြဲေပါင္းမ်ားစြာကို တိုးခ်ဲ႔ျပီး တစ္နွစ္အတြင္းမွာပဲ ႏိုင္ငံတစ္ကာမွာ သူရဲ႕ KFC ၾကက္ေၾကာ္ကို ဆိုင္ခြဲေပါင္းမ်ားစြာကို တိုးခ်ဲ႔ ့ဖြင့္လစ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခုဆို KFC Logo ကို မသိသူမရွိသလို Mr. Colonel ဘီလီယံနာ သန္းျကြယ္သူေဌးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။
သူေျပာထားတဲ့ စာပိုဒ္ကို ၾကိဳက္နွစ္သက္လို႔ ခဏခဏ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးမွတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူေျပာတဲ့ စာပိုဒ္ေလးက “ A little shed of rain may think itself too small, yet somewhere a little flower awaits its fall ” (မိုးစက္ေလးတစ္စက္ဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ေသးငယ္လြန္းတယ္လို႔ ထင္ေကာင္းထင္ေပမဲ့ တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ သူ႔အလာကို ေစာင့္စားေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္ေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္)။ မွန္ပါတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသုံးမဝင္ေတာ့ဘူး မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ေနၾကေပမဲ့ ကိုယ့္ကို လိုလားေတာင္းတတဲ့သူေတြက ရွိေနမွာပဲေလ။
ဘဝဆိုတာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ပါဘူး။ ငါေ့လာကၾကီးက ငါ့အတြက္ ေနရာမရွိပါဘူးလို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ ဝမ္းနည္းေနမဲ့အစား အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ လူတိုင္းတစ္ေခါက္တစ္ခါလုပ္ယုံနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရတဲ့အလုပ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အၾကိမိၾကိမ္ၾကိဳးစား ရင္း ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရလာႏိုင္တာပဲေလ။
အသက္အရြယ္ အိုးမင္းမႈေတြေၾကာင့္ အရာရာအားလုံး ေနာက္က်ျပီဆိုတဲ့ အေတြးေတြကို ေခါင္းထဲက ဖယ္ထုပ္သင့္ရင္ ဖယ္ထုပ္ရမွာပဲ အခက္အခဲဆိုတာ အံတုသင့္ရင္ အံတုရမွာပဲ။ အပင္ပန္းခံႏိုင္မႈ ဇြဲသတၱိေတြ မရွိပဲနဲ႔ေတာ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရလာမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။
ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိေနသေရြ႕ သင္ၾကိဳးစားအေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ပါ။ ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသစ္ကျပန္စဖို႔ ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္႔ရဲ ႔ Attitude ကသာ အဓိက ျဖစ္ျပီး ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲခက္ခဲ အရႈံးမေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ အပင္ပန္းခံႏိုင္မႈ ဇြဲသတၱိေတြ မရွိပဲနဲ႔ေတာ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရလာမွာမဟုတ္ဘူး။
ကိုယ့္အိမ္မက္ေတြ ဆက္မက္ဖို႔အတြက္ အသက္အရြယ္အိုးမင္ျပီး ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္႔အိမ္မက္ေတြကို ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားေသးသ၍ ေအာင္ျမင္ဖို႔ အခြင္႔အလန္း ရွိေနပါေသးတယ္။
Recommended for you - သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႔အလုပ္ေတြၿပီးေျမာက္ႏိုင္ဖို႔
Recommended for you - နည္းပညာတကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ ကြန္ပ်ဳတာတကၠသိုလ္မ်ား၏ ၂၀၁၈-၂၀၁၉ ပညာသင္ႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ရရွိသည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ စာရင္း ေၾကညာျခင္း
Credit; Khar (Moe Aung )
